به گزارش صبح رزن ،به هر حال نزدیک یک هفته از آغاز رقابتهای المپیک میگذرد هر چند که بعضی از نمایندگان انتظارها را برآورده نکردند و به خوبی ظاهر نشدند! المپیکیهای دوچرخهسواری ما با نتایج ضعیفی که در دور اول داشتند از رقابتها حذف شدند. امیر زرگری و علیرضا حقی ناکامان روز اول رقابتها نام گرفتند و نتوانستند جایی میان عناوین برتر این رشته پیدا کنند. امین قاسمیپور بوکسور وزن منفی ۶۹ کیلوگرم در اولین مسابقه خود به مصاف گابریل ونزوئلایی رفت و مغلوب شد تا او هم وداعی زودهنگام با المپیک داشته باشد.

در تنیس روی میز هر چند نوشاد عالمیان با درخشش خود چشمها را خیره کرد اما در نهایت بیشتر از مرحله یک شانزدهم جلو نرفت. قبل از او ندا شهسواری در همان مسابقه اول حذف شد تا ثابت شود که بهرغم داشتن پتانسیل بالا در پینگپنگ هنوز راه درازی در پیش داریم.

در روز چهارم مسابقات زهرا دهقان در تیر و کمان با ثبت امتیازی ضعیف از دور رقابتها کنار رفت تا او هم جزو کسانی باشد که باید دهکده را ترک کنند. دهقان مقابل حریف مکزیکی بازی را خوب شروع کرد اما تمرکز لازم برای ادامه رقابت را نداشت که البته نباید حاشیههای تیروکمان را در این مسئله نادیده گرفت. محمد بیداریان در شنا همانطور که پیشبینی میشد راه به جایی نبرد. محسن شادی و سولماز عباسی هم درست مانند روز اول مسابقات در گروههای خود آخر شدند تا حاشیههای قایقرانی گریبانگیر آنها هم بشود.

هر چند که از جمع ورزشکاران یاد شده کسی توقع کسب مدال در میدان لندن را نداشت اما بیشک اتفاقاتی که پیش از شروع رقابتها در قایقرانی و تیروکمان افتاد، همچنین عدم حمایت مناسب طی سالهای گذشته از ملیپوشان تنیس روی میز، تیراندازی و بوکس در این نتایج بیتأثیر نبوده است بنابراین نباید توقع زیادی داشت هر چند که ما همچنان چشم امیدمان به رشتههایی چون وزنهبرداری، کشتی، تکواندو و حتی دوومیدانی است.

آنچه تاکنون حاصل شده نتیجه زحمات یک پنجم کاروان ورزشی کشورمان بوده و هنوز زود است در خصوص عملکرد کلی کاروان به قضاوت بنشینیم اما آنچه مسلم است اینکه المپیک دوباره نشان داد که باید به آن و ورزشکاران حاضر در آن نگاهی ویژه داشت؛ نگاهی که به موفقیت در این آوردگاه بزرگ ختم شود، نگاهی که ما طی چهار سال گذشته از آن غافل بودیم. از قدیم گفتهاند از ماست که بر ماست و نتیجهای که تا امروز کسب شده حاصل همین نگاه و عملکرد ماست.