این موضوع آن چنان مورد توجه شهروندان در سال‌های پیش قرار می‌گرفت که تلویزیون چند روز قبل از شروع ماه رمضان، همه را به دیدن این سریال‌ها دعوت می‌کرد و دائما به تبلیغ این سریال‌ها می‌پرداخت. نکته جالب اینجاست که بخش قابل توجهی از سریال‌های ماه رمضان سال‌های پیش بسیار هم پرطرفدار بودند.آن چنان که بخش قابل توجهی از مخاطبان رسانه ملی که حتی در طول ماه‌های دیگر سال، توجه چندانی به تلویزیون نداشتند، علاقه خاصی برای تماشای این سریال‌ها از خود نشان می دادند. نمونه بارز این موضوع را می‌توان در مورد سریال‌هایی همچون جراحت، ملکوت، ترش وشیرین، بزنگاه، او یک فرشته بود و...مشاهده کرد.
امسال برخلاف سال‌های گذشته نه تنها گرایش چندانی از سوی مخاطبان برای دیدن این سریال‌ها دیده نمی‌شود بلکه محتوا و مضمون سریال‌های امسال مورد انتقاد همین دست از شهروندان هم قرار گرفته است.
سریال خداحافظ بچه با بازی شهرام حقیقت دوست ومهراوه شریفی نیا، از همین دست سریال‌هایی محسوب می‌شود که با توجه به گذشت 17قسمت، نه توانسته دل مخاطبان را به دست بیاورد و نه توفیقی در جلب نظر منتقدان رسانه ملی داشته باشد. به نظر می‌رسد که همین موضوع هم سبب شده که این سریال در دسته ضعیف ترین سریال‌های ماه رمضان قرار گیرد.
شاید بتوان یکی از دلایل این موضوع را در مرحله اول ضعف داستان فیلم و چرخش دائمی قصه آن دانست که این موضوع بعد از همان چند قسمت ابتدایی سریال، داستان آن را به قصه‌ای ملال‌آور همراه با دیالوگ‌های تکراری مبدل ساخته است.آن چنان که کل داستان این سریال به تلاش کاراکتر مرتضی و لیلا برای دزدیدن و یا استفاده از هر راهی برای داشتن یک بچه محدود می شود. از طرف دیگر قصه آن‌قدر یک‌نواخت است که مخاطب با ندیدن چند قسمت آن، چیز خاصی را از دست نمی دهد و به نوعی اصلا با آن همراه نمی‌شود. اتفاقی که در سال‌های پیش معمولا رخ می داد و مخاطبان سریال‌های ماه رمضان دیر یا زود به مخاطبان اصلی آن تبدیل می شدند و حتی کار به جایی می رسید که ماه رمضان ماه آشتی بخش قابل توجهی از مخاطبان فیلم و سریال با رسانه ملی بود.
از سوی دیگر گویا حتی عوامل سازنده سریال«خداحافظ بچه» به اطلاعات اولیه پزشکی لازم برای ساخت این سریال توجه نکرده اند. به عنوان نمونه در یکی از سکانس‌ها پزشک لیلا به او می‌گوید از بین 20درصد زوج نابارور تنها 6درصد آن‌ها درمان می‌شوند که این موضوع به شدت از سوی پزشکان رد می‌شود و حتی برخی را به واکنش واداشته که باید در رسانه ملی اطلاعات صحیح به مخاطب داد نه این‌که بدون مشورت موجب تشویش و نگرانی مخاطبانی که احیانا این مشکل را دارند، شد.
منوچهر هادی،کارگردان این سریال به این موضوع توجه نکرده که نباید این قدر با مسئله‌ای مثل دعا کردن در اماکن مذهبی سطحی برخورد کند. چرا که در یکی از صحنه‌های این سریال، مهراوه شریفی‌نیا در نقش لیلا در حالی که مشغول به دعا کردن در امام زاده صالح است به یکباره با صدای گریه یک بچه مواجه می‌شود و به سمت این بچه رفته و با گمان این‌که امام زاده حاجت او را داده او را به خانه می‌برد!
هم‌چنین داستان علاقه لیلا، قصه ناپخته‌ای از کار درآمده که بیننده اصلا او را باور ندارد. لیلا در این سریال هر جا که بچه‌ای می بیند بدون توجه به حد و مرزهای اجتماعی و قانونی به سرعت درپی مال خود کردن او برمی‌آید و همین موضوع گاهی اوقات سبب تمسخر قصه سریال توسط بیننده می شود.
سوژه این سریال می‌توانست در قالبی جدی‌تر و با نگاهی کارشناسانه‌تر مورد بررسی قرار گیرد تا هم یک موضوع مهم اجتماعی با نگاهی عمیق‌تر برای عوام جامعه بیان شود و هم نگرانی بخشی از زوج‌های جوان دراین باره مطرح شود.
رضافرخی