دستورالعمل دیپلماسی در میانه‌ جنگ

در سالگرد حضور و سخنرانی آیت‌الله خامنه‌ای در سازمان ملل در میانه جنگ، بخش «درس و عبرت تاریخ» رسانۀ KHAMENEI.IR در گزارشی به حضور تاریخی ایشان در چهل و دومین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک آمریکا در شهریور و مهر ۱۳۶۶ می‌پردازد.

حضور آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای رئیس‌جمهور وقت جمهوری اسلامی ایران، در چهل و دومین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۶۶ در نیویورک، در شرایطی رخ داد که ایران، در یکی از حساس‌ترین و سرنوشت‌سازترین روزگار خود به سر می‌برد. جنگ تحمیلی با عراق، در اوج خود قرار داشت و شدیدترین فشارهای سیاسی، اقتصادی و نظامی، تحت هدایت قدرت‌های بزرگ جهان به جمهوری اسلامی وارد می‌آمد.

در این میان، از چند هفته قبل، روابط میان ایران و آمریکا هم در وضعیتی کاملاً پرتنش قرار گرفت. آمریکایی‌ها، به بهانه‌ی حمایت از  کشتی‌های کویتی، به خلیج فارس لشکرکشی کردند و ایران، ضمن محکوم کردن این اقدام، به دولت ایالات متحده هشدار داد که پای به میدان پرمخاطره‌ای گذاشته است.

دوم مرداد ۱۳۶۶، هشدار جمهوری اسلامی محقق شد و ناو بریجتون آمریکا، در حال همراهی یک نفتکش کویتی، با چند مین دریایی برخورد کرد و سوراخ شد. آمریکایی‌ها، انگشت اتهام را به سوی ایران دراز کردند اما ادعای نقش داشتن در این واقعه، قویاً از سوی مقامات کشورمان تکذیب شد. در چنین شرایطی که آمریکایی‌ها مدام از مقابله به مثل سخن می‌گفتند، آیت‌الله خامنه‌ای راهی نیویورک شد.

این، نخستین حضور رئیس‌جمهور ایران در مجمع عمومی سازمان ملل از زمان پیروزی انقلاب اسلامی بود. صبح روز سخنرانی آیت‌الله خامنه‌ای، ارتش آمریکا، به یک کشتی غیرنظامی ایران به نام «ایران اجر» در خلیج فارس حمله برد و ضمن تصرف آن اعلام کرد که کشتی مذکور، در حال مین‌گذاری توقیف شده است.

اقدام آمریکایی‌ها، خبر از یک طراحی پیچیده برای تحت تأثیر قراردادن سفر رئیس‌جمهور ایران می‌داد. در چنین شرایطی که آمریکا، رسماً به یک رویارویی مستقیم علیه ایران مبادرت کرده بود، آیت‌الله خامنه‌ای، در قلب ایالات متحده، دیپلماسی را به خدمت دفاع از منافع ایران، و مدیریت فضای جنگی آورد که در رأس آنها، سخنرانی صریح ایشان در مجمع عمومی سازمان ملل بود...