آیا زیست جهان تشیع در حال گذار از فرهنگ عاشورا است؟! آیا عاشورا خاصیت تسلّی بخشی و تسلیت دارد و همانگونه که مارکسیسم بر وجه تخدیری دین و افیون زدگی جامعه از طریق دیانت تأکید می نمود اینک روشنفکری معیشت اندیش بر آن است تا با این برچسب انقلاب عاشورا را از وجوه ایدئولوژیک آن در معنای مکتب تهی معرفی کند و صرفاً بر تراژیک بودگی آن پای فشرد؟! وانگهی چرا جریان روشنفکری عرفی گرا در آستانۀ اربعینِ عاشورا بر آن شد که عصرِ ما، عصرِ بقاست و اربعین نماد دوران گذار از فقه عاشورایی به فقاهتِ بقا محور و یا فقاهتِ مصلحت اندیش است؟